موشهای شهری چه خطراتی دارند؟

موش نروژی، عضو نسبتاً بزرگی از خانواده موشها است. به طور متوسط، این موش ها از بینی تا دم نزدیک به 40 سانتی متر می رسند و وزن آنها بین 140 تا 500 گرم است.

موش نروژی بومی جنگل‌ها و مناطق خار‌خیز بوده با این حال امروزه ، موش های نروژی زیستگاه ترجیحی را در کنار گسترش سریع جمعیت انسانی پیدا می کنند. تقریباً هر شهر بندری در جهان دارای جمعیت قابل توجهی از این جوندگان است. آنها زیستگاه های مختلفی از جمله زباله ها، فاضلاب ها، زمین های باز و جنگل ها، زیرزمین ها و تقریباً هر جای دیگری را که ممکن است غذا و سرپناه پیدا شود، اشغال می کنند. در هر جایی که انسان ها قرار دارند، به احتمال زیاد موش نروژی دیده خواهد شد.

برخی موش های نروژی را بزرگترین آفت پستاندار تمام دوران می دانند. آنها بیش از همه جنگ های تاریخ باعث مرگ و میر شده اند. تصور می‌شود که بیماری‌های منتقله از راه موش‌ها در 1000 سال گذشته بیش از همه جنگ‌ها و انقلاب‌هایی که تاکنون درگیر شده‌اند، کشته شده‌اند.

موش‌ها سالانه ۳۳میلیون تن موادغذایی را نابود می‌کنند که برای تغذیه ۱۳۰میلیون نفر کافی است.

شایع‌ترین بیماری هم که ممکن است از طریق موش‌های شهری به انسان سرایت کند، نوعی تب است که از طریق بزاق این موش‌ها منتقل می‌شود. به همین دلیل کارشناسان سلامت همیشه تأکید می‌کنند که میوه‌ها و موادغذایی به خوبی شسته شود؛ چرا که ممکن است موش‌ها در زمان تعطیلی فروشگاه‌ها، از روی موادغذایی و میوه‌ها عبور کرده و هنگام جویدن، بزاق‌شان روی آنها ترشح و باعث بروز بیماری شود.آنها دارای شپش و کک هایی هستند که ناقل طاعون بوبونیک، تیفوس، تریکینوزوس، تولارمی، زردی عفونی و بسیاری از بیماری های جدی دیگر هستند. این موش ها همچنین خسارت قابل توجهی به اموال از جمله محصولات زراعی، تخریب و آلودگی انبار غذای انسان و آسیب به داخل و خارج ساختمان ها وارد می کنند. موش ها طیور، دام های اهلی و پرندگان شکار را می کشند و مسئول خطر انقراض بسیاری از گونه های حیات وحش هستند.

• تاثیرات منفی

• به انسان آسیب می رساند

• گاز گرفتن یا نیش زدن

• باعث بیماری در انسان می شود

• ناقل بیماری انسان است

۴موش های نروژی رقبای بسیار خوبی هستند و به راحتی گونه های موش های رقیب مانند Rattus rattus را بیرون می کنند.

موش های نروژی توانایی شنوایی و لامسه نسبتا خوبی دارند. آنها می توانند ارتعاشات بسیار جزئی را در زمین حس کنند و با پنجه ها و سبیل های خود راه خود را در تاریکی مطلق احساس کنند.

با این حال، این موش ها اگر به خاطر حس بویایی فوق العاده شان نبود، چنین مزیتی نسبت به سایر جوندگان نداشتند. بو ، بهترین کانال حسی موش های نروژی است و برای یافتن غذا و تمایز بین افراد یک گروه استفاده می شود.

موش‌های نروژی که عمدتاً شب‌ یا در هنگام غروب فعال هستند، در این ساعات به حفر لانه‌ها، جستجوی غذا و تهیه لانه می‌پردازند. اغلب، این موش ها در مناطق نزدیک به آب ساکن می شوند. آنها شناگران فوق العاده ای هستند و اغلب به عنوان موش های آبی شناخته می شوند. ظرفیت یادگیری زیادی در موش های صحرایی نروژ وجود دارد. آنها می توانند راه خود را در اطراف شبکه های فاضلاب پیچیده و حفره ها به خاطر بسپارند. توانایی آنها در یادگیری به طور کامل توسط روانشناسان مورد مطالعه قرار گرفته است

افزایش جفت گیری در ماه های گرم سال اتفاق می افتد. یک موش ماده به طور متوسط می تواند تقریباً هفت بار در سال زایمان کند. حدود 18 ساعت پس از زایمان، ماده ها فحلی پس از زایمان را تجربه می کنند و دوباره جفت گیری می کنند. این عملکرد تولیدمثلی مسئول زاد و ولد بسیار زیاد موش های صحرایی نروژی است که می تواند هر سال به 60 موش در هر ماده برسد. پس از یک دوره بارداری کوتاه 22 تا 24 روزه، تقریباً 8 توله به دنیا می آید.نرها معمولاً در 3 ماهگی و ماده ها در 4 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند Rattus norvegicus قادر به جفت گیری تا دو سال است.